التناصّ القرآنی فی مسرحیة مأساة أودیب
Authors
abstract
یُعدّ التناص من أبرز التقینات الفنیة التی إهتم بها دارسو الأدب الحدیث. مفهوم التناص یدلّ علی ظاهرة تفاعل النصوص فیما بینها، فالنصّ تتداخل فیه عدة نصوص أخری یقوم من خلالها ویتعامل معها. و قد تنبّه نقّاد العرب القدماءُ إلی مفهوم التناص و لکنّهم طرحوا هذا المفهوم بتسمیات أخری کالسرقة الأدبیة و الإقتباس و التضمین. قد کان القرآن الکریم بما فیها من المعانی السامیة والمضامین الراقیة والظواهر البلاغیة الجمیلة مطمعَ الکتّاب والشعراء من عصر التنزیل حتی عصرنا الحالی. علی أحمد باکثیر بوصفه کاتب ملتزم، بذل قصاری جهوده طوالَ حیاته القیّمة لإرساء الفکر الإسلامی الجلیل فی المجتمع و فی هذا المجال استخدم موضوعات عدیدة، منها الموضوع الأسطوری الإغریقی مأساة أودیب الذی صبَغَه بصبغة إسلامیة مستلهماً من القرآن الکریم ومعانیه السامیة الرفیعة. یحاول هذا المقال من خلال المنهج الوصفی ـ التحلیلی تبیین وجوه إستخدام باکثیر للتناص القرآنی بنوعیها اللفظی (الظاهر) و المعنوی (الخفاء)، لإلقاء الفکر الإسلامی علی المسرحیة و تقریبها إلی الثقافة الدینیة الإسلامیة والعربیة. و یُشاهَد بأن الکاتب استطاع أن یعطی المسرحیة الصبغة الإسلامیة، و فی نفس الوقت حاول أن یجعل الأدب الإسلامی بصورة عامة وأدبه بصورة خاصة، أدباً عالمیاً بواسطة اختیار موضوع مأساة أودیب الذی بات موضوعاً معروفاً فی عالم الأدب.
similar resources
التناص القرآنی فی روایات نجیب محفوظ
چکیده: یکی از مهمترین نظریه های نقد ادبی معاصر، نظریه بینامتنیت (تناص) است. بن مایه این نظریه، بر آن استوار است که هر متنی با متون دیگر در تعامل است؛ و هر متنی، ترکیبی از متون گوناگون است. این سخن پایه و أساس نظریه ای گردید که ژولیا کریستیوا، ناقد فرانسوی، در قرن 20 میلادی آن را«intertextuality» نامید که معادل عربی آن «التناصّ» و به فارسی «بینامتنیت» ترجمه شده است. قرآن کریم، مهمترین میراث الهی...
15 صفحه اولMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
آفاق الحضارة الاسلامیةPublisher: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
ISSN 1562-6822
volume 15
issue 2 2013
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023